مهندسی شیمی

تشکر و سپاس فراوان از جناب پرویز شهبازی خواه، شیمیست.

و تشکر ویژه از خانم سارا آصفی که در تهیه این مصاحبه بسیار زحمت کشیدن.

در ادامه مبحث مصاحبه‌های شغلی، به شیمیست‌ها میرسیم. دوستانی که در رشته شیمی‌ تحصیل کردن مشتاقند که از شرایط کاریشون در کانادا کسب اطلاعات کنن. این مصاحبه نگاه کامل و کاربردی در این زمینه داره و امید است که مورد توجه دوستان قرار بگیره.

سوال: در حال حاضر شما به عنوان شیمیست در کارخانه مشغول به کارهستید یا پوزیشن دیگری دارید؟

پاسخ: من در واقع شیمیستی هستم که باید از شیمی کمک بگیرم برای فروش بیشتر دستگاهای کارخانه که در واقع دستگاه های آنالیز مواد شیمیایی هستند. مثلا دستگاه های مورد استفاده برای آنالیز آب در آزمایشگاه های دانشگاه ها و بیمارستان ها و پتروشیمی ها و… من مدرک دکتری شیمی دارم و در حال حاضر بیشتر در قسمت Marketing دستگاه ها کار می کنم اما در همین بخش هم به علم شیمی نیاز دارم.

سوال: به نظر شما کسانی که در رشته شیمی تحصیل کرده اند و در الان در ایران هستند و تا چند ماه آینده به کانادا می آیند چه کارهایی لازم است انجام دهند؟ آیا نرم افزار خاصی را لازم است که یاد بگیرند؟ آیا باید سرتیفیکیت خاصی بگیرند؟ و مسیر کلی که باید طی کنند تا در این رشته در کانادا مشغول به کار شوند چیست؟

پاسخ: در درجه اول زبان و بعد Networking. و بعد از اینها به نظر من چیزی که اینجا بسیار مهم است طریقه رزومه نویسی است. برای مثال ما در ایران همه مهارت هایمان را حتی اگر به هم مربوط نباشند، به طور وسیع در رزومه می نویسیم به این امید که بتوانیم شغل پیدا کنیم. که این طریق رزومه نویسی اشتباه است. این جا دنبال کسی می گردند که کار خاصی را با توانایی بسیار بالا انجام بدهد. مهم نیست که شخص مهارت های مختلفی داشته باشد. برای مثال من اگر به دنبال کسی باشم که بتواند با دستکاه X کار کند، دنبال این نیستم که همزمان کار کردن با دستگاه YوZ  را هم بلد باشد. چون واقعا کسی پیدا نمی شود که کار کردن با همه این دستگاه ها را به صورت حرفه ای یاد بگیرد. مشکل اصلی این است که رزومه ها را خیلی وسیع می نویسند. این اصلا درست نیست. مثلا خود من با یک صفحه رزومه شغل گرفتم. اما در این یک صفحه رزومه روی 8 سال تجربه در یک سری دستگاه های خاص به صورت خیلی حرفه ای تمرکز کردم. به نظر من دوستان قبل از آمدن روی یک مهارت خاص که بازار کار بهتری دارد تمرکز کنند. مثلا برای رشته شیمی و در بخش آنالیز،روی یک یا دو دستگاه خاص به صورت حرفه ای به مدت 5 یا 6 ماه تمرکز کنند . در ایران هم یک سری کلاس هایی هست که این ها را آموزش می دهند و البته آموزش در ایران بسیار ارزان ترمی باشد. اینجا هم که می آیند به نظر من دوستان اول  به دنبال پیدا کردن Co-op باشند. به طور کلی روی یک سری مهارت های خاص را تمرکز کنند. وقتی برای شغلی اقدام می کنند نیاز نیست که رزومه 10 صفحه ای داشته باشند. در رشته شیمی مشکلی که ما داریم این است که رزومه هایمان در ایران چندین صفحه است. برای مثال رزومه خود من 15 صفحه بود. اما اینجا رزومه باید بر اساس شغلی که اقدام می کنید نوشته شود.

سوال: کدام قسمت رشته شیمی در کانادا بازار کار بهتری دارد؟ که دوستان بتوانند تا وقتی در ایران هستند روی این بخش بیشتر تمرکز کنند.

پاسخ: اگر دوستان بخواهند وارد صنعت شوند باید بیشتر به دنبال شیمی تجزیه باشند. شیمی چهار گرایش دارد: شیمی تجزیه، شیمی فیزیک، شیمی معدنی و شیمی آلی. در صنعت کانادا بخش R&D بسیار ضعیف است. مثلا شرکت های داروسازی در اینجا اکثرا شاخه ای از شرکت های آمریکایی هستند. شرکت های بزرگی که کار R&D انجام بدهند وجود ندارند. همه کار R&D در آمریکا انجام می شود. به همین دلیل اینجا بیشتر اپراتور می خواهند. یعنی بیشتر به دنبال شیمی تجزیه هستند. برای مثال شیمی آلی بیشتر به درد کارهای تحقیقاتی و R&D می خورد و یا بخش شیمی فیزیک بیشتر برای Chemistry Computational کاربرد دارد و اینجا به سختی می توان در این زمینه کار گرفت. اینجا چون صنایع R&D واقعی در رشته شیمی ندارند، اگر دوستان می خواهند در زمینه صنعت وارد شوند، باید به دنبال کارهای شیمی تجزیه با شند. اما بحث دانشگاه متفاوت است. چون کار در دانشگاه تحقیقاتی است و کسانی که رشته شیمی خوانده اند بهتر می توانند در دانشگاه ها کار پیدا کنند که البته باید به عنوان دانشجو وارد شوند. من پیشنهاد می کنم دوستان برای ارشد وارد دانشگاه شوند. در این دو سال زبان و فرهنک را یاد می گیرند، یک مدرک کانادایی می گیرند و اکثرا می توانند بورس بگیرند و مخارج زندگی را تامین کنند. که خوب البته بعضی دوست دارند مستقیم وارد بازار کار و صنعت شوند که برای این لازم مهارت خاصی را فرا بگیرند.

سوال: غیر از صنعت دوستان کجا می توانند مشغول به کار شوند؟ مثلا آزمایشگاه ها؟

پاسخ:  منظور من از صنعت کل ازمایشگاه ها نیز هست. در کانادا بیشترین منبع کاری در آلبرتا می باشد. در پتروشیمی و نفت. اما در حال حاضر نفت وضعیت مناسبی ندارد. و مونترال کمترین منابع کاری را دارد. چون چند سال استان کبک مهاجران زیادی با رشته شیمی می گرفت و الان به حال اشباع رسیده است. در انتاریو شرکت های دارویی هستند که تقریبا همگی اپراتور دستگاه ها را نیاز دارند به عنوان شیمی تجزیه. شرکت های Lab Contract هستند که در واقع  یک سری آزمایشگاه هستند که نمونه از بیرون شرکت می گیرند مثلا از محیط زیست. اداره محیط زیست و آزمایشگاهای محیط زیست اینجا بسیار مهمند. کسانی که در ایران در آزمایشگاه های آنالیز محیط زیست کار کرده باشند در انتاریو می توانند به خوبی کار پیدا کنند. شهرداری ها هم هستند که در واقع آب شهر را آنالیز می کنند مثلا آب چاه ها وغیره. شرکت های کوچکی هم هستند که برای مثال در زمینه ساخت مواد آرایشی کار می کنند و همه آزمایشگاه دارند و همه بیشتر به شیمی تجزیه نیاز دارند.

سوال: ارگانهایی مانند JVS و Access Employment هستند که به تازه واردین کمک می کنند. مثلا برای گرفتن Co-op. به نظر شما کدامیک برای رشته شیمی خدمات بهتری ارایه می دهد؟ و از کدام مسیر بهتر می توان برای پیدا کردن شغل به نتیجه رسید.

پاسخ: به نظر من Co-op خیلی بهتر است. از این نظر که شخص می تواند وارد شرکتی شود و تجربه عملی نزدیک را با کار عملی اینجا پیدا کند. چیزی که اینجا نگرانی اصلی هست سطح دانش نیست. مهم این است که شخص بتواند وارد کار شود و Co-op به نظر من بهترین و سریع ترین راه است. و اکثرا هم بعد از Co-op می توانند در همان شرکت استخدام شوند.

سوال: به نظر شما لازم است دوستان بعد از آمدن دوره هایی را بگذرانند و یا Certificate هایی را بگیرند؟ مثلا در کالج ها.

پاسخ: من برای رشته شیمی چنین دوره هایی را ندیده ام و از دوستان هم جیزی نشنیده ام در این مورد و تجربه ای در این مورد ندارم. اما اینجا شرکت های تجهیزات آزمایشگاهی مثل شرکت ما، بسیار وسیع هستند و مثلا حدود 20 شرکت بزرگ در کانادا در این زمینه فعال است. این شرکت ها مرتب سمینار برگزار می کنند و مشتری ها و دانشجویان به این سمینارها دعوت می شوند. دراین سمینارها به عنوان مثال آموزش یک دستگاه خاص مطرح می شود. این سمینارها بسیار خوب هستند چون شرکت کنندگان به این شرکت ها Connect می شوند و می توانند در سایت این شرکتها ثبت نام کنند تا در سمینارهای بعدی دعوت شوند و Newsletter های شرکت ها را دریافت کنند. شرکت در کنفرانس ها هم بسیار خوب است.  مثلا امسال بزرگترین کنفرانس خوردگی در ونکور برگزار خواهد شد. این سمینارها و کنفرانس ها برای Networking بسیار مفید هستند.

سوال: آیا P.eng که در واقع اینجا برای مهندسین هست شامل دوستان رشته شیمی هم می شود؟ و اگر هست آیا به درد دوستان می خورد؟

پاسخ: تا جایی که من تحقیق کردم P.eng  به درد شیمیست ها نمی خورد. اما برای رشته مهندسی شیمی خوب است، که در واقع برای کار گرفتن امتیاز محسوب می شود. این بحثی که انجام شد بیشتر به درد رشته شیمی می خورد نه مهندسی شیمی.

سوال: توصیه آخر برای دوستان.

پاسخ:

  • زبان
  • آشنایی با فرهنگ: مثلا تا چند ماه سطح انتظار را یک مقدار پایین تر بیاورند تا با فرهنک اینجا بیشتر آشنا شوند.
  • Networking
  • شرکت در سمینارها و کنفرانس های تخصصی
  • فعال بودن در گروه های اجتماعی تخصصی مثل LinkedIn 
  • داشتن Connection

در پایان از طرف تمام بچه‌های  تشکر می‌کنم از جناب آقای پرویز شهبازی خواه که وقت با ارزششون رو در اختیار بنده قرار دادن و اطلاعات بسیار با ارزشی رو بسیار صمیمانه و دلسوزانه در به دوستان منتقل کردن.

به اشتراک گذاری پست

نوشته‌های تازه

آخرین دیدگاه‌ها

نوشته‌های تازه

i2Canada IMMIGRATION Services